jazgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, jazgotaćoczę || jazgotaćocę, jazgotaćocze || jazgotaćoce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić szybko, krzykliwie, nie dopuszczając nikogo do głosu lub przekrzykując się nawzajem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jazgotać — ndk IX, jazgotaćoczę a. jazgotaćocę, jazgotaćoczesz a. jazgotaćocesz, jazgotaćocz, jazgotaćał 1. «mówić, rozmawiać krzykliwie, piskliwie, kłótliwym tonem» Jazgotać bez przerwy. 2. «wydawać głośne, hałaśliwe dźwięki, tony; powodować hałas» Maszyny … Słownik języka polskiego
jazgotanie — n I rzecz. od jazgotać … Słownik języka polskiego
rozjazgotać się — dk IX, rozjazgotać sięoczę się (rozjazgotać sięocę się), rozjazgotać sięoczesz się (rozjazgotać sięocesz się), rozjazgotać sięocz się, rozjazgotać sięał się «zacząć intensywnie jazgotać; narobić jazgotu, hałasu» Baby się rozjazgotały.… … Słownik języka polskiego
swarliwie — swarliwieej przysłów. od swarliwy, zwykle w zn. 2 Jazgotać, trajkotać swarliwie. Swarliwie brzmiący głos … Słownik języka polskiego